بورس كالا و زنجیره فولاد مزایا و مشكلات
درحالی که کارشناسان دولتی از عرضه در بورس کالا بعنوان راهکاری مناسب و شفاف برای قیمت گذاری و انعقاد قرارداد بلندمدت بین عرضه کنندگان و تقاضاکنندگان فولاد یاد می کنند اما انتقاداتی بر شیوه اجرای کار در این مساله نیز وجود دارد.
به گزارش خبرنگار اقتصادی ایرنا، امروز (شنبه) در جریان برگزاری همایش «تعامل سنگ آهن و فولاد در تالار بورس» در هتل المپیک، مزایا و معایب عرضه محصولات زنجیره فولاد در بورس کالا، مسائل و مشکلات آن از طرف کارشناسان بخش های دولتی و خصوصی و موافقان و مخالفان مورد بحث و تبادل نظر قرار گرفت.
به اعتقاد کارشناسان، در ایران، بورس کالا به مثابه یک ابزار تاثیرات خوبی بر جای می گذارد، همچون این که به شفاف سازی و حذف دلالان از پروسه کسب و کار انجامیده و در تعامل عرضه و تقاضا، موضوع قیمت گذاری دستوری حذف می شود.
برپایه این گزارش، یکی از اشکالات زنجیره فولاد، نحوه قیمت گذاری محصولات مختلف این زنجیره است که همیشه محل اختلاف تولیدکنندگان و عرضه کنندگان محصولات مختلف بوده است.
به گزارش تجهیزات جانبی به نقل از ایرنا، زنجیره تولید فولاد به پروسه تولید فولاد از مرحله استخراج سنگ آهن تا تولید شمش فولاد گفته می شود. بطور کلی این زنجیره شامل استخراج سنگ آهن از معدن و سپس تبدیل آن به کنسانتره و ورود آن به بخش فولادسازی و در نهایت ورود به بخش نورد است.
بورس کالا، راه حل تعیین قیمت سنگ آهن
در این راستا، مدیر اقتصادی و توسعه سرمایه گذاری ایمیدرو در همایش مذکور، عرضه در بورس کالا را تنها راه حل تعیین قیمت سنگ آهن برشمرد که فولادسازان و تولیدکنندگان سنگ آهن بر اساس کشف قیمتی که در تابلوی بورس انجام می شود، می توانند به انعقاد قراردادهای بلندمدت بپردازند.
«امیر صباغ» در این همایش عنوان کرد: در سال ۹۷ بر مبنای توافق فولادسازان و واحدهای تولیدکننده سنگ آهن، فرمول قیمتی کنسانتره برپایه ۱۶ درصد نرخ شمش خوزستان، گندله بر مبنای ۲۳.۵ درصد نرخ شمش خوزستان و آهن اسفنجی برمبنای ۵۰ درصد نرخ شمش خوزستان توافق و تعیین شد، اما در سالهای ۹۸ و ۹۹ مذاکرات این دو گروه پیشرفتی نداشت که در نهایت دیوان عدالت اداری رای به ابطال نامه وزارت صنعت، معدن و تجارت در تثبیت قیمت ها داد.
مدیر اقتصادی و توسعه سرمایه گذاری ایمیدرو معتقد است: مروری بر آخرین قیمت محصولات زنجیره فولاد در بورس کالا، حاکی از مناسب بودن قیمت هاست.
وی همین طور بیان داشت: نگاهی به قیمت های کنسانتره و گندله در بورس کالا نیز حاکی می باشد که نرخ های موجود محرک صادرات سنگ آهن است.
صباغ در ادامه، ضمن اشاره به ذخایر زمین شناسی سنگ آهن، اضافه کرد: با روند فعلی تولید سنگ آهن (سالیانه ۳۰ میلیون تن تولید) ذخایر سنگ آهن تا ۱۸ سال دیگر تمام می شود و اگر افزایش تولید چشم انداز ۱۴۰۴ محقق شود، ذخایر تنها برای ۱۲ سال تولید فولاد کفاف خواهد داد.
وی تصریح کرد: در این راستا باید بر اکتشافات عمیق متمرکز شده و بر روی آزادسازی محدوده های محبوس شده کار کرد تا عمر ذخایر سنگ آهن بالاتر برود.
ساختار صنعت فولاد از انحصار خارج شود
نایب رییس کمیسیون صنایع و معادن اتاق ایران نیز در این همایش، بورس کالا را نگاهی درست، پرارزش و منطبق بر ساختارهای موجود زنجیره فولاد توصیف کرد و با این وجود اشکالاتی را بر آن وارد دانست.
«سجاد غرقی» تصریح کرد: هرچند اعتقاد عمومی بر توسعه پایدار زنجیره به معنای توسعه رقابتی آن است، اما با معضل تعارض منافع در این زنجیره مواجه ایم.
وی، وجود بخشنامه های گوناگون را خاطرنشان کرد و اظهار داشت: وقتی مطابق بخشنامه سهمیه بندی شرکتها قادر به خرید ارزانقیمت نهاده های مورد نیاز هستند دیگر دلیلی برای ورود به بورس کالا نمی ماند؛ شاهد این مورد نیز ورود تنها ۳.۵ درصد کل سنگ آهن های ساخته شده به بورس کالا تا حالا است.
غرقی معتقد است: باید امکان ورود عرضه کننده ها و خریداران بیشتری به بورس بیشتر شود و کمک نماییم تا ساختار صنعت فولاد از حالت انحصاری و غیر رقابتی به سمت رقابتی شدن پیش برود.
وی، رشد ۸۰۰ درصدی تولید سنگ آهن در فاصله سالهای ۸۳ تا ۹۳ را خاطرنشان کرد و اظهار داشت: این مهم با اصلاح قانون معادن، تسهیل سرمایه گذاری و همین طور صادرات به چین محقق شد.
بورس کالا، یک راه حل منطقی برای زنجیره فولاد
به گزارش تجهیزات جانبی به نقل از ایرنا، در این همایش «کیوان جعفری طهرانی» تحلیلگر ارشد بازارهای جهانی فولاد و سنگ آهن نیز اظهار داشت: بورس کالا یک چاره منطقی برای زنجیره فولاد است و می توان انتظار داشت قیمت سنگ آهن با عرضه در بورس نسبت به قبل متناسب تر تعیین شود و به فروش برسد.
با این حال، دبیرکل انجمن سنگ آهن ایران بعنوان یکی دیگر از سخنرانان همایش، به برخی اشکالات اساسی بورس کالا اشاره نمود.
«سعید عسکرزاده» خواهان حذف سهمیه بندی در بورس کالا و تقاضامحوری آن شد تا ابزاری مناسبی برای کسب و کار در بنگاه های مختلف باشد.
با این حال عسکر زاده تصریح کرد: مسائل در رابطه با زنجیره فولاد و بلکه همه مسائل تولیدی و توزیعی کشور با پیچیده سازی یا ساده سازی قابل حل نیست، بلکه باید اهتمام در واقعی سازی داشت و بورس کالا را بعنوان یک ابزار پذیرفت.
وی خاطرنشان کرد: اگر دولت بخواهد همیشه بالای سر زنجیره فولاد بوده یا به تنظیم دستوری بازار بپردازد، مشکلات زیاد می شود.
به گزارش تجهیزات جانبی به نقل از ایرنا، طبق جدید ترین پایش طرح جامع فولاد، ظرفیت های بوجود آمده تا آخر سال ۹۹ شامل ۳۹.۴ میلیون تن ظرفیت تولید شمش فولاد، ۳۷.۱۸ میلیون تن آهن اسفنجی، ۶۶.۷۵ میلیون تن گندله و ۶۴.۱۱ میلیون تن کنسانتره است.
تولید محصولات این زنجیره تا آخر سال ۹۹ مشتمل بر تولید ۳۰.۷ میلیون تن فولاد خام، ۳۱.۱۴ میلیون تن آهن اسفنجی، ۴۶.۰۶ میلیون تن گندله، ۵۰.۰۶ میلیون تن کنسانتره و ۱۰۴.۱ میلیون تن سنگ آهن بود.
به گفته «وجیه الله جعفری» معاون وزیر صنعت، معدن و تجارت و رئیس هیات عامل ایمیدرو، برای ایجاد توازن و تحقق برنامه تولید ۵۵ میلیون تن فولاد، حدود چهار میلیارد و ۴۳۹ میلیون یورو نیاز است که تا حالا حجم قابل توجهی از این میزان سرمایه گذاری، تامین اعتبار شده است؛ ازاین رو دستیابی به اهداف چشم انداز ۱۴۰۴ امکان پذیر است.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب